Αμίαντος (αγγλ. asbestos) είναι ομάδα διαφορετικών πυριτικών ορυκτών με κοινό χαρακτηριστικό την ινώδη μορφή τους. Διακρίνεται, κυρίως, σε δύο τύπους, τον σερπεντινικό -χρυσοτιλικό, Mg₆Si₄O₁₀(OH)_8- και τον αμφιβολικό (Mg₇Si₈O₂₂(OH)₄) που αποτελέιται από ποικιλία αμφιβόλων. 

Σερπεντινικός (χρυσοτιλικός) αμίαντος	Αμφιβολικός αμίαντος (κροκιδόλιθος)	Ίνες αμιάντου στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης

Χρήσεις αμίαντου

Η ευρύτατη χρήση του χρυσοτιλικού αμιάντου οφείλεται, κυρίως, στο ότι έχει ισχυρές και εύκαμπτες ίνες. Επίσης στο ότι είναι καλός θερμικός και ηλεκτρικός μονωτής, δεν αναφλέγεται, δεν διαβρώνεται και δε φθείρεται. Ο αμίαντος με μακριές ίνες χρησιμοποιείται στην κατασκευή διαφόρων υφασμάτων, ενώ ο αμίαντος με κοντές ίνες στην κατασκευή, κυρίως, πλαστινών σωλήνων και οικοδομικών υλικών, με ανάμειξη τσιμέντου. Οι συχνότερες μορφές εφαρμογών αμιάντου είναι το αμιαντοτσιμέντο, ο ψεκασμένος αμίαντος, μόνωση από αμίαντο, μονωτικές αμιαντόπλακες και πλακάκια δαπέδου, ο υφασμένος αμίαντος.

Ο αμίαντος είναι επικίνδυνος για την υγεία
Ο αμίαντος είναι επιβλαβής για τη δημόσια υγεία, όταν βρίσκεται σε εσπνεύσιμη μορφή. Η εισπνοή ινών αμιάντου μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στον οργανισμό (αμιάντωση, καρκίνος, μεσοθηλίωμα) και γι αυτό το λόγο κατ΄ εφαρμογή του ΦΕΚ 1045Β και του Π.Δ. 212/2006 απαγορεύθηκε στην Ελλάδα η χρήση του.

Εμφανίσεις αμιάντου στην Ελλάδα
Σημειώνεται η εκμετάλλευση του κοιτάσματος χρυσοτιλικού αμιάντου στο Ζιδάνι Κοζάνης από την εταιρεία Μεταλλεία Αμιάντου Βορείου Ελλάδος (ΜΑΒΕ). Εμφανίσεις αμιάντου υπάρχουν στη Βόρειο Ελλάδα (Δράμα, Σέρρες, Ροδόπη, Κιλκίς). Μικρές εμφανίσεις στους Τσακαίους Ευβοίας και στην Σάμο. 

Εξόρυξη και παραγωγή αμίαντου
Το μεταλλείο χρυσοτιλικού αμιάντου στο Ζιδάνι Κοζάνης (ΜΑΒΕ), λειτούργησε από το 1981 έως το 2000. Από το 2001 γίνονται μόνο εργασίες ανάπλασης.