Κρυσταλλική δομή φθορίτη

Ο φθορίτης με χημικό τύπο CaF₂ οφείλει το όνομα του στο συστατικό του, το φθόριο, το δε αγγλικό όνομα fluorite προέρχεται απο τα λατινικά (fluor=ρέω) και σχετίζεται με την ικανότητα του να χαμηλώνει το σημείο τήξεως όταν προστίθεται σε άλλα ορυκτά (συλλίπασμα). Κρυσταλλώνεται στο κυβικό σύστημα και σχηματίζει εξαεδρικούς ή οκταεδρικούς κρυστάλλους.

Το χρώμα του ποικίλει σε αποχρώσεις του μωβ, του πράσινου, του κίτρινου, του ρόδινου, κ.α., ενώ υπάρχουν και πολυχρωματικοί κρύσταλλοι. Η μεγάλη χρωματική του ποικιλία έχει ως συνέπεια να είναι από τα περιζήτητα από συλλέκτες ορυκτά, ενώ, λόγω της ποικιλοχρωμίας του και της εμφάνισης ζωνώδους χρωματισμού, χρησιμοποιείται και ως ημιπολύτιμος λίθος, παρά την χαμηλή του σκληρότητα.

Ο φθορίτης, είναι ένα ορυκτό που εμφανίζεται με πολλά χρώματα.

Ιδιότητες και χρήσεις φθορίτη

Ο φθορίτης ελαττώνει το σημείο τήξης σε μίγματα, αλλάζει χρώμα στους 200 ^οC και παρουσιάζει θερμοφωταύγεια. Βρίσκει εφαρμογές  σε χάλυβες (τήγμα), στα τσιμέντα (ψήσιμο), στην υαλουργία, στα σμάλτα, στην οπτική (πρίσματα, αδιαφανή κρύσταλλα), στη χημική βιομηχανία (HF, κρυόλιθος για Al), στην ηλεκτρική βιομηχανία (μονωτικό αέριο SF₆), στην πυρηνική φυσική (UF₆ για διαχωρισμό U²³⁵) και ως ημιπολύτιμος λίθος.                                                 

Εμφανίσεις φθορίτη στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα, εμφανίσεις φθορίτη υπάρχουν στο Λαύριο (Πλάκα, Καμάριζα έως Σούνιο), στη Σέριφο, στο Μεταλλικό Κιλκίς και στη Δράμα. Μικρή εξόρυξη γινόταν στο Σούνιο έως την δεκαετία του ΄80. 

Φθορίτης από την περιοχή του Λαυρίου.	Φθορίζοντες κρύσταλλοι φθορίτη, με υπεριώδη ακτινοβολία.